لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 4231 : کی دلبران زصحبت دل سیر می شوند
غزل شمارهٔ 4232 : چشم طمع ندوخته حرصم به مال هند
غزل شمارهٔ 4233 : توفیق درد وداغ به هر دل نمی دهند
غزل شمارهٔ 4234 : از عیب پاک شو که هنرها همی دهند
غزل شمارهٔ 4235 : دولت ز دستگیری مردم بپا بود
غزل شمارهٔ 4236 : دولت ز دستگیری مردم بپابود
غزل شمارهٔ 4237 : اشکی که گوهرش ز نژاد جگر بود
غزل شمارهٔ 4238 : از دل هرآنچه خاست دل آن را مکان بود
غزل شمارهٔ 4239 : آن را که در جگر نفس آتشین بود
غزل شمارهٔ 4240 : آن راکه زخمی از دم شمشیر او بود
غزل شمارهٔ 4241 : غیر از دل دو نیم که خندان چوپسته بود
غزل شمارهٔ 4242 : زین پیشتر متاع سخن رایگان نبود
غزل شمارهٔ 4243 : بیرون ز خود کسی که پی مدعا رود
غزل شمارهٔ 4244 : هر کس که در نماز به روی و ریا رود
غزل شمارهٔ 4245 : هر جا حدیث خامه من بر زبان رود
غزل شمارهٔ 4246 : چون غمزه تو بر سر بیداد می رود
غزل شمارهٔ 4247 : زاهد به کعبه با سر و دستار می رود
غزل شمارهٔ 4248 : آزاده چون مسیح بر افلاک می رود
غزل شمارهٔ 4249 : هوش من از نسیم سحرگاه می رود
غزل شمارهٔ 4250 : می در پیاله کن که گل و لاله می رود
غزل شمارهٔ 4251 : کی یاد زلفش از دل بی کینه می رود
غزل شمارهٔ 4252 : یک شب نمی رود که دل از جا نمی رود
غزل شمارهٔ 4253 : رفتی و خط و خال تو از دل نمی رود
غزل شمارهٔ 4254 : حکم خرد به مردم مجنون نمی رود
غزل شمارهٔ 4255 : طغیان نفس بیش به وقت غنا شود
غزل شمارهٔ 4256 : چینی اگر ز سنبل زلف تو وا شود
غزل شمارهٔ 4257 : در گلشنی که بند قبای تو وا شود
غزل شمارهٔ 4258 : از خط فروغ روی تو پنهان کجا شود
غزل شمارهٔ 4259 : آلوده دردمند به درمان چرا شود
غزل شمارهٔ 4260 : دل از هجوم نشتر آزار وا شود

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نه هر درخت تحمل کند جفای خزان
* غلام همت سروم که این قدم دارد
شعر کامل
حافظ
* چون طره عنبر شکنش در شکن افتد
* از سنبل تر سلسله برنسترن افتد
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* سحر بلبل حکایت با صبا کرد
* که عشق روی گل با ما چه‌ها کرد
شعر کامل
حافظ