لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1321 : سرو مینا را تذروی بهتر از پیمانه نیست
غزل شمارهٔ 1322 : غفلت تر دامنان را حاجت پیمانه نیست
غزل شمارهٔ 1323 : عشق را دارالامانی چون دل دیوانه نیست
غزل شمارهٔ 1324 : زان لب شیرین که در هر گوشه صد فرهاد داشت
غزل شمارهٔ 1325 : بی تو امشب هر سر مویم جدا فریاد داشت
غزل شمارهٔ 1326 : شورش سودای ما افلاک را معمور داشت
غزل شمارهٔ 1327 : تا مرا عشق بلند اقبال در زنجیر داشت
غزل شمارهٔ 1328 : لنگر تن روح را نتواند از پرواز داشت
غزل شمارهٔ 1329 : کی حذر از خون خلق آن غمزه خونریز داشت؟
غزل شمارهٔ 1330 : یاد ایامی که دریای مروت جوش داشت
غزل شمارهٔ 1331 : از پر سیمرغ اگر دست حمایت زال داشت
غزل شمارهٔ 1332 : تا دل از یاد تو می در ساغر اندیشه داشت
غزل شمارهٔ 1333 : شب که مجلس روشنی از طلعت جانانه داشت
غزل شمارهٔ 1334 : آن لب نو خط غباری از دل ما برنداشت
غزل شمارهٔ 1335 : پاس یک بیدار دل گردون بد گوهر نداشت
غزل شمارهٔ 1336 : قامتت خم گشت و پشتت بار طاعت برنداشت
غزل شمارهٔ 1337 : طفل بازیگوش ما زین خاکدان دل برنداشت
غزل شمارهٔ 1338 : جان و دل را رایگان آن دشمن جان برنداشت
غزل شمارهٔ 1339 : یاد ایامم که در تن جان ما منزل نداشت
غزل شمارهٔ 1340 : هر که از عالم مجرد شد غم عالم نداشت
غزل شمارهٔ 1341 : حاصلی غیر از تهیدستی دل روشن نداشت
غزل شمارهٔ 1342 : تا دل آزاده برگ عیش در دامن نداشت
غزل شمارهٔ 1343 : زان کمان ابرو سر تسلیم پیچاندن نداشت
غزل شمارهٔ 1344 : ای ستمگر از نگاه دور رنجیدن نداشت
غزل شمارهٔ 1345 : دست ما چون سرو هرگز بخت دامانی نداشت
غزل شمارهٔ 1346 : هر که بیخود شد، قدم در آستان دل گذاشت
غزل شمارهٔ 1347 : در بهار نوجوانی هر که از صهبا گذشت
غزل شمارهٔ 1348 : همت مردانه ما از می حمرا گذشت
غزل شمارهٔ 1349 : می توان با همت سرشار از دنیا گذشت
غزل شمارهٔ 1350 : همچو برق از عالم اسباب می باید گذشت

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گفتمش سوختم از عشق تو تعجیل مکن
* گرچه عمری و بُوَد عادت عمر استعجال
شعر کامل
جامی
* به هیچ یار مده خاطر و به هیچ دیار
* که بر و بحر فراخست و آدمی بسیار
شعر کامل
سعدی
* تلخکامی نبود در شکرستان وصال
* نامه آور نگه و بوسه پیام است اینجا
شعر کامل
صائب تبریزی