لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانمطلع ها
شمارهٔ 151 : هزار رنگ بلا در خمار میخواری است
شمارهٔ 152 : گل سر سبد روزگار، خوش خویی است
شمارهٔ 153 : چه شد که مجلس ما را ز شمع زیور نیست
شمارهٔ 154 : به زور خرده جان را نگاه نتوان داشت
شمارهٔ 155 : یعقوب از فروغ جمال تو چشم باخت
شمارهٔ 156 : جایی مرو نخوانده که گر خانه خداست
شمارهٔ 157 : ابر سیاه حامل باران رحمت است
شمارهٔ 158 : با قبله طاق ابروی او را چه نسبت است؟
شمارهٔ 159 : موی سفید ریشه آه ندامت است
شمارهٔ 160 : ای شانه زلف و کاکل دلدار نازک است
شمارهٔ 161 : موی سفید صبحدم جان غافل است
شمارهٔ 162 : چندان که خار در پی آزار بلبل است
شمارهٔ 163 : این شور در جهان نه از افلاک و انجم است
شمارهٔ 164 : دیدار یار در گره چشم بستن است
شمارهٔ 165 : درمان درد هجر ز جان دست شستن است
شمارهٔ 166 : شکرفروش مصر حلاوت زبان توست
شمارهٔ 167 : خال است این که بر لب او چشم دوخته است؟
شمارهٔ 168 : چشمم ز پهلوی دل دیوانه پر شده است
شمارهٔ 169 : نی انجمن فروز شراب شبانه است
شمارهٔ 170 : ز پیری حاصل من مد آه است
شمارهٔ 171 : ظرافت آتش افروز جدایی است
شمارهٔ 172 : در چمن روزگار فال شکفتن خطاست
شمارهٔ 173 : حسن را با عشق شان دیگرست
شمارهٔ 174 : عشق هر چند مجازی است خوش است
شمارهٔ 175 : حسن در دوستی یگانه خوش است
شمارهٔ 176 : عالمی را لعل او مست از شراب ناب کرد
شمارهٔ 177 : از تراش آن خط مشکین جلوه زان رخسار کرد
شمارهٔ 178 : منع ما کی می توان از دستبوس امروز کرد؟
شمارهٔ 179 : از حیا نتوان به چشم او نگاه تیز کرد
شمارهٔ 180 : ذات حق را چون توان در این جهان ادراک کرد؟

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بس که درد عالمی در عشق تنها می کشم
* نالهٔ امروز را از ضعف فردا می کشم
شعر کامل
عرفی شیرازی
* شعر و عرش و شرع از هم خاستند
* تا دو عالم زین سه حرف آراستند
شعر کامل
عطار
* نمی سوزم اگر برق اجل در خرمنم افتد
* که من در خوشگی از کاه گندم را جدا کردم
شعر کامل
صائب تبریزی