لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانمطلع ها
شمارهٔ 241 : از روی عرقناک تو خورشید کباب است
شمارهٔ 242 : از پرده شرم تو دلم داغ و کباب است
شمارهٔ 243 : تنها نه همین با تو مرا روی نیازست
شمارهٔ 244 : صد در صد آفاق، بیابان جنون است
شمارهٔ 245 : دایم دلم از دخل نفهمیده غمین است
شمارهٔ 246 : با عشق تو اندیشه کونین گناه است
شمارهٔ 247 : هر قطره شبنم به چمن دانه ذکری است
شمارهٔ 248 : هر داغ درین لاله ستان خیمه لیلی است
شمارهٔ 249 : از رفتن گل صحن چمن نوحه سرایی است
شمارهٔ 250 : با خوی سرکش او آتش سخن پذیرست
شمارهٔ 251 : رنگ شراب دارد یاقوت درفشانت
شمارهٔ 252 :
شمارهٔ 253 : تواضع خصم بالادست را بی زور می سازد
شمارهٔ 254 : دلم چون برگ بید از حرف بی هنگام می لرزد
شمارهٔ 255 : تبسم کن که جان باده لعلی قبا سوزد
شمارهٔ 256 : اگر مهر خموشی زان لب شیرین بیان خیزد
شمارهٔ 257 : ز بس گفتار من از دل غبارآلود می خیزد
شمارهٔ 258 : به تمکینی ز جای خویش آن طناز می خیزد
شمارهٔ 259 : زخامی هر کبابی اشک خونین بر زمین ریزد
شمارهٔ 260 : ز ماه روزه حسن آن پری پیکر دو چندان شد
شمارهٔ 261 : چه پروا عاشق بیتاب را از سوختن باشد؟
شمارهٔ 262 : بزرگان را به تعلیم کسی حاجت نمی باشد
شمارهٔ 263 : ز شهرت ناقص از کامل عیاران بیش می بالد
شمارهٔ 264 : دلی کز خامشی روشن شود مردن نمی داند
شمارهٔ 265 : ز بی دردی پر و بال طلب از کار می ماند
شمارهٔ 266 : مزن ای سرو با شمشاد او لاف از خرام خود
شمارهٔ 267 : نگردم چون سبو غافل ز حفظ آبروی خود
شمارهٔ 268 : گریبان چاک در گلشن چو آن طناز می آید
شمارهٔ 269 : ز ماه نوگشاد عقده دلها نمی آید
شمارهٔ 270 : به قلب خصم عاجز تاختن از ما نمی آید

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
* شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
شعر کامل
سعدی
* ملامت من مسکین کسی کند که نداند
* که عشق تا به چه حدست و حسن تا به چه غایت
شعر کامل
سعدی
* درویش مکن ناله ز شمشیر احبا
* کاین طایفه از کشته ستانند غرامت
شعر کامل
حافظ