سلمان ساوجی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 151

1. بر منت ناز و ستم، گرچه به غایت باشد

2. حاش لله که مرا از تو شکایت باشد!

3. جور معشوق همه وقت نباشد ز عتاب

4. وقت باشد که خود از عین عنایت باشد

5. من نه آنم که شکایت کنم از دست کسی

6. خاصه از دست تو، حاشا چه شکایت باشد؟

7. پادشاهی چه عجب گر ز تو درویشان را

8. نظر مرحمت و چشم رعایت باشد!

9. چاره‌ای کن که مرا صبر به غایت برسید

10. صبر پیداست که خود تا به چه غایت باشد

11. روز مهر تو نهایت نپذیرد که مرا

12. مطلع هر غزلی صبح بدایت باشد

13. خاک پای تو بجان می‌خرم، ار دست دهد

14. اثر دولت و آثار کفایت باشد

15. در بیابان تمنا همه سر گردانند

16. تا که را سوی تو توفیق و هدایت باشد؟

17. نیست این بادیه را حد و درین ره سلمان

18. این چنین بادیه بی‌حد و نهایت باشد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* حافظ از حشمت پرویز دگر قصه مخوان
* که لبش جرعه کش خسرو شیرین من است
شعر کامل
حافظ
* مگر تو شانه زدی زلف عنبرافشان را
* که باد غالیه سا گشت و خاک عنبربوست
شعر کامل
حافظ
* بر گل خودروی رویت کبروی حسن از اوست
* سبزهٔ سیراب را بنگر چو نیلوفر در آب
شعر کامل
خواجوی کرمانی