غزل شمارهٔ 302
1. ای آب آتش رنگ تو، بر باد داده خاک من
2. در آب و آتش هر دم از خاک درت باد ختن
3. آب است و آتش جام می خاک است تن با دست جان
4. بنشان به آب آتشین، این گرد و خاک و باد من
5. گردم زند باد از گلت کابست و آتش خاک او
6. باد آتش و خاک افکند، در آْب نسرین و سمن
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده