غزل شمارهٔ 242
1. ای یار سر مهر و مراعات تو دارم
2. ای دولت دل خدمت و طاعات تو دارم
3. طاعات و مراعات ترا فرض شناسم
4. جان و دل و دین وقف مراعات تو دارم
5. حاجات تو گر هست به جان و دل و دینم
6. جان و دل و دین از پی حاجات تو دارم
7. یک بار مناجات تو در وصل شنیدم
8. بار دگر امید مناجات تو دارم
9. هر چند به بد قصد کنی جان و سر تو
10. گر هیچ به بد قصد مکافات تو دارم
11. گر صومعهٔ خویش خرابات کنی تو
12. من روی همه سوی خرابات تو دارم
13. ششدر کن و شهمات ببر جان و دل من
14. کاین هر دو بر ششدر و شهمات تو دارم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده