غزل شمارهٔ 335
1. صبر کم گشت و عشق روز افزون
2. کسیه بی سیم گشت و دل پرخون
3. میدهد درد مینهد منت
4. یار ما را عجب گرفت زبون
5. صنعتش سال و ماه عشوه و زرق
6. سخنش روز و شب فنون و فسون
7. پشت کوژ و تنم ضعیف شدست
8. پشت چون نون و دل چو نقطهٔ نون
9. عقل با عشق در نمیگنجد
10. زین دل خسته رخت برد برون
11. حالم اینست و حرص و عشقم پیش
12. راست گفتند ک «الجنون فنون»
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده