لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سنایی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 389

1. از ماه رخی نوش لبی شوخ بلایی

2. هر روز همی بینم رنجی و عنایی

3. شکرست مر آنرا که نباشد سر و کارش

4. با پاک‌بری عشوه‌دهی شوخ دغایی

5. گویی که ندارد به جهان پیشهٔ دیگر

6. جز آنکه کند با من بیچاره جفایی

7. تا چند کند جور و جفا با من عاشق

8. ناکرده به جای من یکروز وفایی

9. تا چند کشم جورش من بنده به دعوی

10. یعنی که همی آیم من نیز ز جایی

11. دانم که خلل ناید در حشمت او را

12. گر عاشق او باشد بیچاره گدایی

13. گر جامه کنم پاره و گر بذل کنم دل

14. گوید که مرا هست درین هر دو ریایی

15. خورشید رخست او و سنایی را زان چه

16. چون نیست نصیب او هر روز ضیایی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* شعرها پیشت چنان باشد که از شهر حجاز
* با یکی خرما کسی هجرت کند سوی هجر
شعر کامل
سنایی
* میگساری که لب و چشم تو بیند، داند
* که چرا از نظرم شکر و بادام افتاد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* به دردی کن دوای من که بیماران عشقت را
* کند درد تو درمانی کند زهر تو تریاقی
شعر کامل
سلمان ساوجی