غزل شمارهٔ 397
1. غالیه بر عاج برآمیختی
2. مورچه از عاج برانگیختی
3. بر گل سرخ ای صنم دلربای
4. رغم مرا مشک سیه بیختی
5. روز فروزنده به روی و مرا
6. با شب تاریک برآمیختی
7. اشک رخ من چو عقیق و زرست
8. تا شبه از سیم درآویختی
9. با دل من نرد جفا باختی
10. بر سر من گرد بلا بیختی
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده