سنایی_حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقهالباب العاشر فی سبب تصنیف الکتاب و بیان کتابة هذا الکتاب رعایة لذوی الالباب (فهرست)

شمارهٔ 13-در قناعت و انزوای خویش گوید

1. ای که در زیر طبع گردونی

2. چند گویی مرا که از دونی

3. با چنین گنج در چنین گنجی

4. چه گنه گنج را تو ناگنجی

5. رنج با گنج و زحمت نااهل

6. چون بریدی طمع ترا شد سهل

7. زحمت خود ز اهل عصر بکاه

8. هرچه خواهی ز خالق خودخواه

9. خلق را جمله صورتی انگار

10. هیچی از هیچ خلق طمع مدار

11. جُرم من اندرین چه می‌دانی

12. چون بدیدی کمال نادانی

13. نرسد در ولایت دل خویش

14. هیچ بی‌حوصله به حاصل خویش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دستگیری نتوان داشت توقع ز غریق
* اهل دنیا همه درمانده تر از یکدگرند
شعر کامل
صائب تبریزی
* دور فلک به چشم تو تعلیم سحر داد
* تا چشم بند مردم دوران کند تو را
شعر کامل
فروغی بسطامی
* حسن بالای چو سروش ز خرامیدن و خواب
* طعنه بر قامت شمشاد و صنوبر زده بود
شعر کامل
اوحدی