لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سنایی_حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقهالباب العاشر فی سبب تصنیف الکتاب و بیان کتابة هذا الکتاب رعایة لذوی الالباب
شمارهٔ 1-در عذر گوید : بنده در پیش شاه دین‌پرور
شمارهٔ 2-اندر خط و قلم و کاغذ و خاطر گوید : از دل آبستن است خامهٔ من
شمارهٔ 3-فی حسب حاله و بیان احواله و سبب احترازه من اهل الدّنیا وانزوائه و تجریده من‌الخلائق و سبب تصنیف هذاالکتاب : حسب حال آنکه دیو آز مرا
شمارهٔ 4-فی افتخار نفسه علی اهل عصره : خطر من گهر پریشان کرد
شمارهٔ 5-فی بیان حاله و حسب احواله رحمة‌اللّٰه علیه : گر در آورد یافت خلد و نعیم
شمارهٔ 6-فصل اندر ضعف و پیری : راکعم کرد روزگار حسود
شمارهٔ 7-فصل اندر تبدیل حال : بدر بودم شدم هلال مثال
شمارهٔ 8-التمثّل فی‌الاجتهاد : ابن خطّاب آن به مردی فرد
شمارهٔ 9-در رهایی جستن جان گوید از تن : رقص کن پیش دل به چارهٔ خویش
شمارهٔ 10-اندر تفضیل سخن خویش گوید : از همه شاعران به اصل و به فرع
شمارهٔ 11-اندر مدح خواجهٔ عمید احمدبن مسعود تیشه و وصف حال خانه‌ای گوید که از جهت حکیم سنایی کرده بود و اسباب مهیّا گردانیده : دوستی مخلص اندرین شهرم
شمارهٔ 12-یمدح الشیخ الامام جمال‌الدّین فخرالاسلام تاج الخطباء احمدبن محمّدالملقّب بالحذور : خلق از این خانه بر حذر باشد
شمارهٔ 13-در قناعت و انزوای خویش گوید : ای که در زیر طبع گردونی
شمارهٔ 14-فی‌القناعة : گوشه‌ای گیر از این جهان مجاز
شمارهٔ 15-حکایت : آن شنیدی که بود پنبه‌زنی
شمارهٔ 16-التمثیل : از پی نای و چنگ بوالخداش
شمارهٔ 17-حکایت : آن شنیدی که رفت نادانی
شمارهٔ 18-در صفت خلوت و تنهایی گوید : سلوتی نیست روح را از کس
شمارهٔ 19-در وصف بی‌طمعی و خویشتن‌داری خود گوید : من نه مرد زن و زر و جاهم
شمارهٔ 20-اندر افتخار خویش فرماید : ذم شنیدی ز مرغ عیسی‌رو
شمارهٔ 21-اندر ضعف خویش گوید : آن چنان در سخن ضعیف تنم
شمارهٔ 22-اندر بد دلی خویش گوید : منم اندر ولایت خسرو
شمارهٔ 23-حکایت : آن شنیدی که مرغکی در شخ
شمارهٔ 24-فی ذم‌الجهال والناصحین لهم : نوح را گرچه عمر داد اله
شمارهٔ 25-حکایت : ایهّاالناس روز بی‌شرمیست
شمارهٔ 26-در شرع و شعر گوید : ای سنایی چو شرع دادت بار
شمارهٔ 27-کتاب کتبه الی بغداد مع نسخة تصنیفه انفذه عند الامام الاجل الاوحد برهان‌الدّین ابی‌الحسن علی‌بن ناصر الغزنوی یعرف به بریان‌گر : ای تو بر دین مصطفی سالار

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به هیچ یار مده خاطر و به هیچ دیار
* که بر و بحر فراخست و آدمی بسیار
شعر کامل
سعدی
* همه چشمیم تا برون آیی
* همه گوشیم تا چه فرمایی
شعر کامل
سعدی
* منم دل پر از غم ز کردار خویش
* بغم بسته جان را ز تیمار خویش
شعر کامل
فردوسی