سیف فرغانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 207

1. چه مرد عشق تو باشند خودپرستی چند

2. ببین چه لایق این ذروه اند پستی چند

3. اگر پرستش یارست عشق را معنی

4. چگونه یار پرستند خودپرستی چند

5. بنقل مجلس وصلت چه لایق اند ایشان

6. که خمر عشق تو ما خورده ایم مستی چند

7. حدیث دنیی و عقبی مپرس از عشاق

8. که هست و نیست ندانند نیست هستی چند

9. مزن قفای جفا گرچه دست حکمت هست

10. گشاده بر سر بیچاره پای بستی چند

11. مرا ولایت وصلت شود میسر اگر

12. ز حملهای تو بر من فتد شکستی چند

13. بپای رغبت برخیزم از سر دو جهان

14. بود که دست دهد با توام نشستی چند

15. بر آن امید برین نطع پای بر جایم

16. که شاه عشق تو ماتم کند بدستی چند

17. ببوی ماهی مقصود سیف فرغانی

18. در آبگیر تمنا فگند شستی چند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سیل سرشک ما ز دلش کین به درنبرد
* در سنگ خاره قطره باران اثر نکرد
شعر کامل
حافظ
* ساختم با آتش دل لاله زاری شد مرا
* سوختم خار تعلق نوبهاری شد مرا
شعر کامل
رهی معیری
* حافظا ترک جهان گفتن طریق خوشدلیست
* تا نپنداری که احوال جهان داران خوش است
شعر کامل
حافظ