غزل شمارهٔ 88
1. دوست سلطان و دل ولایت اوست
2. خرم آن دل که در حمایت اوست
3. هر کرا دل بعشق اوست گرو
4. از ازل تا ابد ولایت اوست
5. پس نماند ز سابقان در راه
6. هر کرا پیش رو هدایت اوست
7. عرش بر آستانش سر بنهد
8. هر کرا تکیه بر عنایت اوست
9. در دو عالم ز کس ندارد خوف
10. هرکه در مأمن رعایت اوست
11. چون ز غایات کون در گذرد
12. این قدم در رهش بدایت اوست
13. منتها اوست طالب او را
14. مقبل آنکس که او نهایت اوست
15. با خود از بهر او جهاد کند
16. اسدالله که شیر رایت اوست
17. گو مکن وقف هیچ جا گر چه
18. مصحف کون پر زآیت اوست
19. خود عبارت نمی توان کردن
20. زآنچه آن انتها و غایت اوست
21. سیف فرغانی ار سخن شنود
22. اندکی زین نمط کفایت اوست
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده