شاه نعمت‌الله ولی_دیوانقصیده ها (فهرست)

قصیدهٔ شمارهٔ 13

1. رندان باده نوش که با جام همدند

2. واقف ز سِر عالم و از حال آدمند

3. حقند اگر چه خلق نمایند خلق را

4. بحرند اگر چه در نظر ما چو شبنمند

5. دانندگان حضرت ذات و به ذات او

6. آئینهٔ صفات خدا و اسم اعظمند

7. بیشند از ملایک و پیشند از همه

8. گرچه کمند در خود و از هر یکی کمند

9. ظاهر به هر مظاهر و باطن ز عقل و وهم

10. آخر به صورتند و به معنی مقدمند

11. مستان درد خواره و رندان دردمند

12. وین طرفه بین که در دل ریشم چو مرهمند

13. باقی لایزالی و فانی لم یزل

14. هستند و نیستند و سخن گوی و اَبکمند

15. معشوق و عاشقند و می و جام و جسم و جان

16. از جام باز رسته و آسوده از جَمند

17. روح الله اند در تن مردم چو جان روان

18. مرده کنند زنده چو عیسی مریمند

19. نوشند می ز جام غم انجام ما مدام

20. شادی روی ساقی و از خلق بی غمند

21. جمعند عاشقانه و با دوست روبرو

22. گرچه چو زلف یار پریشان و درهمند

23. شمعند و روشنست که قایم ستاده اند

24. سروند دور نیست اگر در چمن چمند

25. در عاشقان به چشم حقارت نظر مکن

26. زیرا که نزد حضرت عزت مُکرمند

27. نقش نگین خاتم ختم رسالتند

28. نقد خزانه ملک و عین خاتمند

29. سلطان کاینات و غلامان سیدند

30. مخدوم انس و جان و سرافراز عالمند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* زان لقمه که صوفی را در معرفت اندازد
* یک ذره و صد مستی یک دانه و صد سیمرغ
شعر کامل
حافظ
* دلم به مهر تو صد پاره باد و هر پاره
* هزار ذره و هر ذره در هوای تو باد
شعر کامل
هلالی جغتایی
* اندرین شهر دلم بستهٔ گندم گونیست
* ورنه صد شهر چنین را به جوی نفروشم
شعر کامل
اوحدی