لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1097

1. میخانه سبیل ماست مخمور کجا باشیم

2. نزدیک خداوندیم ما دور کجا باشیم

3. از دولت وصل او ما سلطنتی داریم

4. از حضرت آن سلطان مهجور کجا باشیم

5. تا ناظر او گشتیم منظور همه خلقیم

6. خود بی نظر لطفش منظور کجا باشیم

7. از نور جمال او روشن شده چشم ما

8. با چشم چنین روشن ما کور کجا باشیم

9. عرش است مقام ما در فرش کجا گنجیم

10. ما زنده جاویدیم در گور کجا باشیم

11. از علت امکانی دل صحبت کلی یافت

12. چون اوست طبیب ما رنجور کجا باشیم

13. آن سید سرمستان ساقی حریفان است

14. گر باده همی نوشیم معذور کجا باشیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* یا برون آی همچو سیر از پوست
* یا به پرده درون نشین چو پیاز
شعر کامل
سنایی
* شمع خندید به هر بزم، از آن معنی سوخت
* خنده، بیچاره ندانست که جائی دارد
شعر کامل
پروین اعتصامی
* بر صحبت گل دل منه ای مرغ که چون تو
* گشتند درین باغ و گذشتند هزاران
شعر کامل
جامی