لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1195

1. از ازل تا به ابد آینه دار اوئیم

2. با همه آینه داران جهان یک روئیم

3. موج دریای محیطیم و عجایب این است

4. عین آبیم ولی آب ز جو می جوئیم

5. گاه در میکده باشیم و گهی درمسجد

6. در همه حال که هستیم خوشی با اوئیم

7. روز و شب دیدهٔ ما گرد جهان می گردد

8. روشنائی نظر از نظرش می جوئیم

9. گوش کن گفتهٔ مستانهٔ ما را بشنو

10. که چنین گفتهٔ مستانهٔ از او می گوئیم

11. چشم ما نقش خیال دگری گر دیده

12. عاشقانه ز نظر پاک فرو می شوئیم

13. در خرابات مغان سید سرمستانیم

14. گرچه رندیم ولی رند خوش نیکوئیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هر کو عمل نکرد و عنایت امید داشت
* دانه نکاشت ابله و دخل انتظار کرد
شعر کامل
سعدی
* به مهربانی او اعتماد نتوان کرد
* که تازه عاشقم و خاطرش به من صافست
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* تو بت چرا به معلم روی که بتگر چین
* به چین زلف تو آید به بتگری آموخت
شعر کامل
سعدی