شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1195

1. از ازل تا به ابد آینه دار اوئیم

2. با همه آینه داران جهان یک روئیم

3. موج دریای محیطیم و عجایب این است

4. عین آبیم ولی آب ز جو می جوئیم

5. گاه در میکده باشیم و گهی درمسجد

6. در همه حال که هستیم خوشی با اوئیم

7. روز و شب دیدهٔ ما گرد جهان می گردد

8. روشنائی نظر از نظرش می جوئیم

9. گوش کن گفتهٔ مستانهٔ ما را بشنو

10. که چنین گفتهٔ مستانهٔ از او می گوئیم

11. چشم ما نقش خیال دگری گر دیده

12. عاشقانه ز نظر پاک فرو می شوئیم

13. در خرابات مغان سید سرمستانیم

14. گرچه رندیم ولی رند خوش نیکوئیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی
* پیداست نگارا که بلند است جنابت
شعر کامل
حافظ
* در بهار از من مرنج ای باغبان گاهی اگر
* یاد از بی برگی فصل خزان آرم تو را
شعر کامل
هاتف اصفهانی
* چون نار ز غم کفته شود این دل اگر من
* آگنده دل از مهر تو چون نار ندارم
شعر کامل
سنایی