شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1237

1. ساقی سرمست رندان می دهد جامی به من

2. وز لب او می رسد هر لحظه پیغامی به من

3. گاه زلفش می فشاند گاه بر رو می نهد

4. می نماید روز و شب صبحی و خوش شامی به من

5. منشی دیوان اعلی از قضا و از قدر

6. می نویسد خوش نشانی می نهد نامی به من

7. من دعا گویم دعای دولتش گویم مدام

8. در عوض او می دهد هر لحظه دشنامی به من

9. در خرابات مغان مست و خراب افتاده ایم

10. هرچه خواهد گو بگو علم کالانعامی به من

11. دام و دانه می نهد صیاد حسن از زلف و خال

12. تا بگیرد مرغ روحی می کشد دامی به من

13. در رسالت هرچه می بینم رسول خضر شد

14. هر نفس می آورند از غیب پیغامی به من

15. نعمت الله مجلس رندانه آراسته

16. چشم مستش می دهد در هر نظر جامی به من


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شعرها پیشت چنان باشد که از شهر حجاز
* با یکی خرما کسی هجرت کند سوی هجر
شعر کامل
سنایی
* رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
* چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند
شعر کامل
حافظ
* گوی توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند
* کس به میدان در نمی‌آید سواران را چه شد
شعر کامل
حافظ