شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 154

1. در گوشهٔ میخانه کسی را که مقام است

2. ناقص نتوان گفت که او رند تمام است

3. از روز ازل تا به ابد عاشق و مستیم

4. خود خوشتر از این دولت جاوید کدامست

5. با ساقی رندان خرابات حریفیم

6. دائم بود آن ساقی و آن عشق مدام است

7. بی نام و نشان شو که درین کوی خرابات

8. بی نام و نشان هر که شود نیک به نام است

9. می نوش می عشق که پاکست و حلالست

10. این می نه شرابیست که در شرع حرام است

11. خوش جام حبابی که پر از آب حیاتست

12. مائیم چنین همدم و پیوسته به کام است

13. سلطان جهان بندهٔ سید شده از جان

14. این بندهٔ آن خواجه که در عشق غلامست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سعدیا عمر گران مایه به پایان آمد
* همچنان قصه سودای تو را پایان نیست
شعر کامل
سعدی
* عالم دیگر به دست آور که در زیر فلک
* گر هزاران سال می مانی همین روز و شب است
شعر کامل
صائب تبریزی
* زان می که داد حسن و لطافت به ارغوان
* بیرون فکند لطف مزاج از رخش به خوی
شعر کامل
حافظ