شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 292

1. دل به دست آر که آئینهٔ حضرت آنست

2. مظهر بندگی حضرت عزت آنست

3. عاشقی سوختهٔ بی سر و پا را مطلب

4. دست او گیر کلید در جنت آنست

5. خوشتر از گوشهٔ میخانه دگر خلوت نیست

6. خلوتی گر طلبی گوشهٔ خلوت آنست

7. مبتلا از در او باز نگردد به بلا

8. دوری از درگه او غایت رحمت آنست

9. خوش بود همت عالی که خدا می جوید

10. همت از اهل دلان جوی که همت آنست

11. چه کنی خانقه کون رها کن شیخی

12. بندهٔ خدمت او باش که خدمت آنست

13. نعمت دنیی و عقبی به عزیزان بگذار

14. نعمت الله طلب ای دوست که نعمت آنست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ما نقد عافیت به می ناب داده ایم
* خار و خس وجود به سیلاب داده ایم
شعر کامل
رهی معیری
* سرود مجلس جمشید گفته‌اند این بود
* که جام باده بیاور که جم نخواهد ماند
شعر کامل
حافظ
* چه جای شکر و شکایت ز نقش نیک و بد است
* چو بر صحیفه هستی رقم نخواهد ماند
شعر کامل
حافظ