غزل شمارهٔ 360
1. کار دل در عشقبازی بندگی است
2. بندگی در عاشقی پایندگی است
3. بندهٔ فرمان و فرمان می دهیم
4. وین شهنشاهی ما زان بندگی است
5. همچو زلفش سر به پا افکنده ایم
6. این سرافرازی از آن افکندگی است
7. جان فدا کردم سر افکندم به پیش
8. ز انفعال و جای آن شرمندگی است
9. گر مرا بینی به غم دل شاد دار
10. کان غم عشق است و از فرخندگی است
11. مردهٔ دردیم و درمان در دل است
12. کشتهٔ عشقیم و عین زندگی است
13. سید ار جان بخشد از عشقش رواست
14. عاشقان را کار جان بخشندگی است
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده