شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 366

1. با آفتاب حسنش مه نزد او هلالی است

2. هر ذره ای که بینی او را از او هلالی است

3. هر مختصر که بینی او معتبر بزرگیست

4. نقصی اگر بیابی آن نقص هم کمالی است

5. جائی که جز یکی نیست مثلش چگونه باشد

6. دو آینه از آن رو تمثال بی مثالی است

7. گیتی نمای ساقیست هر ساغری که نوشیم

8. عینی که دیده بیند سرچشمه زلالی است

9. او آفتاب تابان عالم همه چو سایه

10. غیرش مخوان که غیرش نزدیک ما خیالی است

11. عشق است جان عالم جانم فدای جانان

12. جانی که عشق دارد آن جان بی زوالی است

13. امروز یار ما شو بگذار دی و فردا

14. با حال نعمت الله اینها همه مجالیست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* هوای دامن صحراست لیلی را مگر در سر؟
* که دل در سینه می لرزد چو برگ بید مجنون را
شعر کامل
صائب تبریزی
* زهد با نیت پاک است، نه با جامهٔ پاک
* ای بس آلوده، که پاکیزه ردائی دارد
شعر کامل
پروین اعتصامی
* خوشا نماز و نیاز کسی که از سر درد
* به آب دیده و خون جگر طهارت کرد
شعر کامل
حافظ