شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 436

1. نور چشم عالمی بر دیدهٔ ما جا گرفت

2. این چنین نور خوشی در جای خود مأوا گرفت

3. سوخته می خواست تا آتش زند در جان او

4. از میان سوختگان خویشتن ما را گرفت

5. عقل مخمور است و ما مست و خراب افتاده ایم

6. در چنین وقتی نباشد عقل را بر ما گرفت

7. ملک دل بگرفت عشقش غارت جان می کند

8. ترک سرمستی درآمد این ولایتها گرفت

9. مبتلائیم و بلا را مرحبائی می زنیم

10. زانکه از بالای او این کار ما بالا گرفت

11. تا به دست زلف او دادم دل سودا زده

12. چون سر زلفش وجودم مو به مو سودا گرفت

13. در سرابستان میخانه حضوری دیگر است

14. لاجرم سید حضوری یافت آنجا جاگرفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* کیست حافظ تا ننوشد باده بی آواز رود
* عاشق مسکین چرا چندین تجمل بایدش
شعر کامل
حافظ
* خوردن گندم برون انداخت آدم را ز خلد
* تا بدانی پیش حق یک جو اطاعت سهل نیست
شعر کامل
صائب تبریزی
* اگر دل توان داشتن شادمان
* به شادی چرا نگذرانی زمان
شعر کامل
فردوسی