لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 449

1. هر که بد بازی کند بد باز گردد عاقبت

2. ور کسی نیکو نشد بد باز گردد عاقبت

3. گرچه بی ساز است ساز مطرب عشاق ما

4. گر نوازد ساز ما با ساز گردد عاقبت

5. همدم جامیم و با ساقی حریفی می کنیم

6. خوش بود گر همدمی دمساز گردد عاقبت

7. عاشقی گر پیش معشوقی نیازی می کند

8. آن نیاز عاشقان با ناز گردد عاقبت

9. هر که او در سایهٔ فَر هُما مأوا گرفت

10. گرچه گنجشکی بود شهباز گردد عاقبت

11. عقل مخمور است دردسر به رندان می دهد

12. بی غمی داند که او غمساز گردد عاقبت

13. سید از بنده تمیزی گر کند صاحبدلی

14. در میان عاشقان ممتاز گردد عاقبت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* کوهکن بر یاد شیرین و لب جان پرورش
* جان شیرین داد و غیر از تیشه نامد بر سرش
شعر کامل
وحشی بافقی
* چنان به فکر تو در خویشتن فرو رفتیم
* که خشک شد چو سبو دست زیر سر ما را
شعر کامل
صائب تبریزی
* به هیچ جا نرسد هرکه همتش پست است
* پرشکسته خس وخار آشیانه شود
شعر کامل
صائب تبریزی