لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 455

1. مائیم و می صحبت رندان خرابات

2. سرگشته در آن کوچه چو رندان خرابات

3. میخانهٔ ما وقف و سبیل است به رندان

4. جاوید به فرمودهٔ سلطان خرابات

5. مستیم و خرابیم و سر از پای ندانیم

6. دل داده و جان نیز به جانان خرابات

7. خوانی است خرابات نهاده بر رندان

8. خوردیم بسی نعمت از این خوان خرابات

9. جمعی ز سر زلف بتی گشته پریشان

10. جمعیت از آن یافت پریشان خرابات

11. ذوقی که دلم راست به عالم نتوان گفت

12. این ذوق طلب کن تو ز یاران خرابات

13. در کوی خرابات نشستیم به عشرت

14. با سید سرمست و حریفان خرابات


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ملامت من مسکین کسی کند که نداند
* که عشق تا به چه حدست و حسن تا به چه غایت
شعر کامل
سعدی
* چند باشی همچو خون مرده پنهان زیر پوست؟
* همتی کن، پوست را بشکاف بر خود چون انار
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز مستی های شوق آن بلبل شوریده احوالم
* که نشناسد اگر صد بار بیند آشیانش را
شعر کامل
نظیری نیشابوری