شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 464

1. دل به دست باد خواهم داد هر چه باد باد

2. این عنایت بین که چون با بخت من افتاد باد

3. در هوای آنکه یابد باد بوی آن نگار

4. بر در هر خانه روی خویشتن بنهاد باد

5. هر کسی کو می‌خورد جام غم انجام غمش

6. نوش جانش باد دایم در جهان دلشاد باد

7. خانقه گر گشت ویران باده نوشان را چه غم

8. عمر رندان باد دایم میکده آباد باد

9. هر که بنیادی ندارد هیچ بنیادش منه

10. عقل بی ‌بنیاد باشد کار بی ‌بنیاد باد

11. دل به جان آمد ز مخموران کنج صومعه

12. مجلس رندان و کوی باده نوشان شاد باد

13. هر که باشد بندهٔ سید غلام او منم

14. بندهٔ سید همیشه از غمان آزاد باد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اگر غفلت نهان در سنگ خارا می کند ما را
* جوانمردست درد عشق، پیدا می کند ما را
شعر کامل
صائب تبریزی
* خرم آن بقعه که آرامگه یار آن جاست
* راحت جان و شفای دل بیمار آن جاست
شعر کامل
سعدی
* ماه فروماند از جمال محمد
* سرو نباشد به اعتدال محمد
شعر کامل
سعدی