شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 494

1. چشم ما روشن به نور او بود

2. این چنین چشمی خوش و نیکو بود

3. آینه با او نشسته روبرو

4. روشنی آئینه را زان رو بود

5. گر تو می گوئی که این رشته دو تو است

6. تو غلط گفتی که آن یک تو بود

7. قطره و دریا به نزد ما یکی است

8. دو نماید در نظر نی دو بود

9. هر که او را یافت آن را یافته

10. همچو ما دایم به جست و جو بود

11. جود او بخشید عالم را وجود

12. بی وجود او وجودی چو بود

13. نعمت الله مظهر اسمای اوست

14. اسم او ذات و صفات او بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گرچه دست سرو کوتاه است از دامان گل
* سرو بالایی که ما داریم سر تا پا گل است
شعر کامل
صائب تبریزی
* اگر چه مغز بادام است بس نغز
* بباید پوست کندن تا دهد مغز
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی
* طریق خدمت و آیین بندگی کردن
* خدای را که رها کن به ما و سلطان باش
شعر کامل
حافظ