شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 507

1. گر آتش آه ما درافتد

2. صد شاه به یک نفس برافتد

3. دستی چه بود هزاردستان

4. گر دست زنیم بر سر افتد

5. افتاد به خاک و بر نخیزد

6. آن کو به دعای ما درافتد

7. در دامن ما کسی که زد دست

8. هستیم یقین که کمتر افتد

9. دجال اگر به خر نشیند

10. آید روزی که از خر افتد

11. وان کس که به صدق درنیامد

12. در خانهٔ فقر بر در افتد

13. هر کس که رسد به نعمت الله

14. بر درگه او چو قنبر افتد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آسوده گر از سنگ شد، از ارّه جدا نیست
* نخلی که درین باغ، ثمر هیچ ندارد
شعر کامل
حزین لاهیجی
* اندکی کوتاه کن زلف بلند خویشتن
* تا مبادا ناگه افتی در کمند خویشتن
شعر کامل
صائب تبریزی
* جز شب و روز مکرر در بساطش هیچ نیست
* عمرها زیر فلک چون خضر اگر پاید کسی
شعر کامل
صائب تبریزی