شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 507

1. گر آتش آه ما درافتد

2. صد شاه به یک نفس برافتد

3. دستی چه بود هزاردستان

4. گر دست زنیم بر سر افتد

5. افتاد به خاک و بر نخیزد

6. آن کو به دعای ما درافتد

7. در دامن ما کسی که زد دست

8. هستیم یقین که کمتر افتد

9. دجال اگر به خر نشیند

10. آید روزی که از خر افتد

11. وان کس که به صدق درنیامد

12. در خانهٔ فقر بر در افتد

13. هر کس که رسد به نعمت الله

14. بر درگه او چو قنبر افتد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دانند عاقلان که مجانین عشق را
* پروای قول ناصح و پند ادیب نیست
شعر کامل
سعدی
* جریده رو که گذرگاه عافیت تنگ است
* پیاله گیر که عمر عزیز بی‌بدل است
شعر کامل
حافظ
* کسی را که همت بلند اوفتد
* مرادش کم اندر کمند اوفتد
شعر کامل
سعدی