شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 555

1. عشق او با جان ما پیوسته شد

2. زنده آمد دل از آن پیوسته شد

3. آب چشم ما به گلشن رو نهاد

4. غنچه گشت و خوش خوشی گلدسته شد

5. عشق سرمست است و می گوید سرود

6. عقل مخمور است از آن دل خسته شد

7. مرغ دل در دام زلف او فتاد

8. سر نهاد و مو به مو پابسته شد

9. تا به او پیوست جان من تمام

10. از همه کون و مکان خوش رسته شد

11. در دل من غیر او را راه نیست

12. خانهٔ خالی ورا در بسته شد

13. نعمت الله عاشقانه جان بداد

14. رند سرمست از جهان وارسته شد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* داد در ایام خامی میوه خود را به باد
* نخل پرباری که از دیوار بستان سر کشید
شعر کامل
صائب تبریزی
* غیر حق را می دهی ره در حریم دل چرا؟
* می کشی بر صفحه هستی خط باطل چرا
شعر کامل
صائب تبریزی
* نوبهاران که دمد شاخ گُلی از گِل من
* غنچه هایش بود آغشته به خونِ دل من
شعر کامل
جامی