غزل شمارهٔ 577
1. ما مریدیم و پیر ما مرشد
2. ره روانیم و رهنما مرشد
3. رو نوائی ز یار مرشد جو
4. که دهد بی ریا نوا مرشد
5. نبری ره به خانهٔ اصلی
6. گر نیابی در این سرا مرشد
7. روز و شب از خدای خود می جو
8. کاملی تا بود تو را مرشد
9. بحر ما را کرانه پیدا نیست
10. غرق آبیم و عین ما مرشد
11. دُرد دردش بنوش و خوش می باش
12. که کند درد تو دوا مرشد
13. هر که ارشاد نعمت الله یافت
14. دائما خواهد از خدا مرشد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده