شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 586

1. ترک عشقش ملک جان بگرفت و غارت می کند

2. حاکم است و پادشاهانه امارت می کند

3. می کند ویران سرای عقل و بیخش می کند

4. آنگهی از لطف خود آن را عمارت می کند

5. جانفروشی می کند دل بر سر بازار عشق

6. سود می یابد در این سودا تجارت می کند

7. هر که دُرد درد عشق او به درمان می دهد

8. بی خبر در دین و در دنیا خسارت می کند

9. عشق سرمست است و درکوی مغان دارد وطن

10. می زند خوش چشمکی ما را اشارت می کند

11. خلوت ما قبلهٔ حاجات سرمستان بود

12. هر کجا رندیست می آید زیارت می کند

13. نعمت الله سرخوش است از عشق می گوید سخن

14. عقل کل تحصیل این لفظ و عبارت می کند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اگر گل را نظر بودی چو نرگس تا جهان بیند
* ز شرم رنگ رخسارش چو نیلوفر در آبستی
شعر کامل
سعدی
* کس زبان چشم خوبان را نمی داند چو ما
* روزگاری این غزالان را شبانی کرده ایم
شعر کامل
صائب تبریزی
* تا غنچه خندانت دولت به که خواهد داد
* ای شاخ گل رعنا از بهر که می‌رویی
شعر کامل
حافظ