لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 682

1. هستی ما همه بود به وجود

2. نفسی بی وجود نتوان بود

3. بنماید یکی به نقش و خیال

4. در دو آئینه آن یکی دو نمود

5. جسم و جان ، جام و می ، دل و دلدار

6. هر چه دارد همه به ما بنمود

7. همچو پرگار بود دل پر کار

8. نقطه نقطه محیط را بنمود

9. اول و آخرش به هم پیوست

10. ظاهر و باطنش ز هم آسود

11. لیس فی الدار غیره دیار

12. هر موحد که بود این فرمود

13. نعمت الله که میر مستان است

14. در میخانه بر جهان بگشود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نیرزد همی زندگانیش مرگ
* درختی که زهر آورد بار و برگ
شعر کامل
فردوسی
* با غریبان لطف بی‌اندازه کن
* تا رود نامت به نیک در دیار
شعر کامل
سعدی
* روان گوشه گیران را جبینش طرفه گلزاریست
* که بر طرف سمن زارش همی‌گردد چمان ابرو
شعر کامل
حافظ