لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 682

1. هستی ما همه بود به وجود

2. نفسی بی وجود نتوان بود

3. بنماید یکی به نقش و خیال

4. در دو آئینه آن یکی دو نمود

5. جسم و جان ، جام و می ، دل و دلدار

6. هر چه دارد همه به ما بنمود

7. همچو پرگار بود دل پر کار

8. نقطه نقطه محیط را بنمود

9. اول و آخرش به هم پیوست

10. ظاهر و باطنش ز هم آسود

11. لیس فی الدار غیره دیار

12. هر موحد که بود این فرمود

13. نعمت الله که میر مستان است

14. در میخانه بر جهان بگشود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به بزمگاه چمن رو که خوش تماشایی است
* چو لاله کاسهٔ نسرین و ارغوان گیرد
شعر کامل
حافظ
* شبی قیرگون ماه پنهان شده
* به خواب اندرون مرغ و دام و دده
شعر کامل
فردوسی
* می کند پاک از سرشک سرخ روی ما رقیب
* از حسد دیدن نیارد رنگ بر رخسار ما
شعر کامل
جامی