غزل شمارهٔ 683
1. مائیم ایاز و یار محمود
2. مائیم عباد و دوست معبود
3. دل ذره و مهر یار خورشید
4. عشق آتش و جان عاشقان عود
5. چون سایه مرا ز خاک برداشت
6. مهرش چو جمال خویش بنمود
7. بربست زبان ما به حیرت
8. چون پرده ز روی کار بگشود
9. جز جود وجود مطلق حق
10. در دار وجود نیست موجود
11. یک جرعه ز دُرد درد ساقی
12. خوردیم چنان که بود مقصود
13. مستیم چو سید از می عشق
14. آسوده شده ز بود و نابود
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده