شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 696

1. گر در طلب اوئی ناگه به برت آید

2. ور گرد درش گردی او در به تو بگشاید

3. گر آینهٔ روشن اندر نظری آری

4. تمثال جمال او در آینه بنماید

5. آن به که تو عمر خود در عشق کنی صرفش

6. چون عمر عزیز تو پیوسته نمی پاید

7. ای عقل تو مخموری ، ما عاشق سرمستیم

8. در مجلس سرمستان وعظ تو نمی یابد

9. در هر چه نظر کردم چون اوست که می بینم

10. اقرار به او دارم انکار نمی شاید

11. تا نور جمال او در دیدهٔ ما بنمود

12. نوری به جز آن نورش در چشم نمی آید

13. گفتار خوش سید هر کس که بخواند خوش

14. آن بزم ملوکانه مستانه بیاراید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ما را به بخت شور خود ای دوست واگذار
* بادام تلخ در خور آغوش قند نیست
شعر کامل
صائب تبریزی
* جهان‌آفرین تا جهان آفرید
* سواری چو رستم نیامد پدید
شعر کامل
فردوسی
* نشاط یکشبه دهر را غنیمت دان
* که می رود چو حنا این نگار دست به دست
شعر کامل
صائب تبریزی