لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 717

1. رخت ما را به سراپردهٔ میخانه برید

2. آلت مجلس ما جمله به ساقی سپرید

3. ما چو غنچه به هوا جامهٔ خود جا کردیم

4. بعد از این خرقهٔ ما را به ملامت ندرید

5. عیب ما را مکنید ار شده ایم عاشق او

6. نور چشمست ببینید که صاحب نظرید

7. گر ز ما از سر مستی سخنی گوش کنید

8. از سر لطف و کرم از سر آن درگذرید

9. هر کجا نقش خیالی که ببیند دیده

10. معنی خوب در آن صورت زیبا نگرید

11. میل میخانه ندارید ندانیم چرا

12. مگر از ذوق می و مستی ما بی خبرید

13. بندهٔ سید رندان خرابات شوید

14. که به نزدیک سلاطین جهان معتبرید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* همچو بوی گل که در آغوش گل از گل جداست
* هم برون از عالمی، هم در کنار عالمی
شعر کامل
صائب تبریزی
* بس که چون نی‌شکری نازک و شیرین و لطیف
* بند بند تو ز سر تا به قدم شیرین‌ست
شعر کامل
هلالی جغتایی
* رتبه زمزمه عشق ندارد زاهد
* بگذارید که آوازه جنت شنود
شعر کامل
صائب تبریزی