لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 147

1. بودش به کمال خویش بودم بخشید

2. لطفش به کرم شهد شهودم بخشید

3. او طالب من که ظاهرش گردانم

4. من طالب او که تا وجودم بخشید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* باغبان همچو نسیمم ز در خویش مران
* کآب گلزار تو از اشک چو گلنار من است
شعر کامل
حافظ
* ناصح زبان گشاد که تسکین دهد مرا
* نام تو برد و موجب صد اضطراب شد
شعر کامل
هلالی جغتایی
* بهر قربانی آن چشم سیه باید ریخت
* خون هر آهوی مشکین که به دشت ختن است
شعر کامل
فروغی بسطامی