لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 1 : ای آنکه طلب کار خدایی به خود آ
رباعی شمارهٔ 2 : درویش عزیز پادشا شد به خدا
رباعی شمارهٔ 3 : علمی که تو را پاک کند از من و ما
رباعی شمارهٔ 4 : دریاب تو این قول حکیمانهٔ ما
رباعی شمارهٔ 5 : ماهی در آب و ماکیان در صحرا
رباعی شمارهٔ 6 : بنواخت مرا لطف الهی به خدا
رباعی شمارهٔ 7 : از آتش عشق صنم دلکش ما
رباعی شمارهٔ 8 : دادند جهانی دل و هم دست به ما
رباعی شمارهٔ 9 : مطلوب خود از خود طلب ای طالب ما
رباعی شمارهٔ 10 : در جام جهان نما نظر کن همه را
رباعی شمارهٔ 11 : از خود بگذر نور خدا را بطلب
رباعی شمارهٔ 12 : در دیدهٔ ما نور خدا را بطلب
رباعی شمارهٔ 13 : از زحمت پا اگر بنالم چه عجب
رباعی شمارهٔ 14 : عالم چو سرابست و نماید سر آب
رباعی شمارهٔ 15 : چشمت همه نرگسست و نرگس همه خواب
رباعی شمارهٔ 16 : عشقست که جان عاشقان زنده از اوست
رباعی شمارهٔ 17 : تا بر سر ما سایهٔ شاهنشه ماست
رباعی شمارهٔ 18 : دریای محیط جرعهٔ ساغر ماست
رباعی شمارهٔ 19 : گفتم جنت گفت که بستان شماست
رباعی شمارهٔ 20 : در دیدهٔ ما نقش خیالش پیداست
رباعی شمارهٔ 21 : دارنده چو ترکیب چنین خوب آراست
رباعی شمارهٔ 22 : ترکیب طبایع ار نگشتی کم و کاست
رباعی شمارهٔ 23 : ای دل به طریق عاشقی راه یکی است
رباعی شمارهٔ 24 : صبح و سحر و بلبل و گلزار یکیست
رباعی شمارهٔ 25 : میخانهٔ عشق او سرای دل ماست
رباعی شمارهٔ 26 : در مذهب ما محب و محبوب یکیست
رباعی شمارهٔ 27 : مائیم چنین تشنه و دریا با ماست
رباعی شمارهٔ 28 : ناخورده شراب مستیش چندان نیست
رباعی شمارهٔ 29 : گر کشته شوم به تیغ عشقش غم نیست
رباعی شمارهٔ 30 : طاعت ز سر جهل به جز وسوسه نیست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* اگر از سرو قدان مهر طمع می‌داری
* از بن زهر گیا مهر گیاه می‌طلبی
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* ادب و شرم تو را خسرو مه رویان کرد
* آفرین بر تو که شایسته صد چندینی
شعر کامل
حافظ
* هر آدمی که کشتهٔ شمشیر عشق شد
* گو غم مخور که ملک ابد خونبهای اوست
شعر کامل
سعدی