شیخ بهایی_دیوانمثنوی های پراکنده (فهرست)

شمارهٔ 4

1. یکدمک با خود آ، ببین چه کسی

2. از که دوری و با که هم نفسی

3. جور کم، به ز لطف کم باشد

4. که نمک بر جراحتم پاشد

5. جور کم، بوی لطف آید از او

6. لطف کم، محض جور زاید از او

7. لطف دلدار اینقدر باید

8. که رقیبی از او به رشک آید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بسا هوشمندان که در کوی عشق
* چو من عاقل آیند و شیدا روند
شعر کامل
سعدی
* اشکی که ترا بر گل رخسار دویده
* باران بهار است که بر لاله چکیده
شعر کامل
جامی
* منکه چون سرو از جهان یکباره آزاد آمدم
* دامنم چون نرگس ار پر زر نباشد گومباش
شعر کامل
خواجوی کرمانی