لینک اشتراک گذاری
کپی شد
وحشی بافقی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 156

1. بتان که اهل تعلق به قید شان بندند

2. غریب سخت دلی چند سست پیوندند

3. تهیهٔ سبب گریه‌های چون زهر است

4. شکر فشانی اینان که در شکر خندند

5. در این جریده افسوس رنگ معنی نیست

6. چنین نگاشته مطبوع صورتی چندند

7. به رود نیل فکندند دیدهٔ پدران

8. جماعتی که از ایشان بهینه فرزندند

9. فغان که نغمه سرایان گل نیند آگه

10. که هست رنگی و بویی بدانچه خرسندند

11. حقوق خدمت سد ساله لعب اطفال است

12. به کشوری که در آن کودکان خداوندند

13. ز شور این نمکینان جز این نیاید کار

14. که بر جراحت وحشی نمک پراکندند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آن نقطه که پیرایهٔ پرگار وجود است
* خالی است که بر کنج لب نوش تو افتاد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* مرا در مجلس خوبان سماع انس کی باشد
* که چون سروی برقص آید مرا از رقص وا دارد
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* در گلستانی که شمشاد تو آید در خرام
* سبزه خوابیده گردد قامت رعنای سرو
شعر کامل
صائب تبریزی