وحشی بافقی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 179

1. عشق گو بی عزتم کن ، عشق و خواری گفته‌اند

2. عاشقی را مایهٔ بی اعتباری گفته‌اند

3. کوه محنت بر دلم نه منتت بر جان من

4. عاشقی را رکن اعظم بردباری گفته‌اند

5. پای تا سر بیم و امیدم که طور عشق را

6. غایت نومیدی و امیدواری گفته‌اند

7. پیش من هست احتراز از چشم و دل از غیر دوست

8. آنچه اهل تقویش پرهیزکاری گفته‌اند

9. راست شد دل با رضای یار و ، رست از هجر و وصل

10. آری آری راستی و رستگاری گفته‌اند

11. من مرید عشق گر ارشاد آن شد حاصلم

12. آن صفت کش نام موت اختیاری گفته‌اند

13. زیستن فرعست وحشی ، اصل پاس دوستیست

14. جان و سر سهلست اول حفظ یاری گفته‌اند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون گل شکفته باش درین انجمن که صبح
* تسخیر کرد روی زمین را به نوشخند
شعر کامل
صائب تبریزی
* همه دانش ما به بیچارگیست
* به بیچارگان بر بباید گریست
شعر کامل
فردوسی
* با دوستان مضایقه در عمر و مال نیست
* صد جان فدای یار نصیحت نیوش کن
شعر کامل
حافظ