وحشی بافقی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 179

1. عشق گو بی عزتم کن ، عشق و خواری گفته‌اند

2. عاشقی را مایهٔ بی اعتباری گفته‌اند

3. کوه محنت بر دلم نه منتت بر جان من

4. عاشقی را رکن اعظم بردباری گفته‌اند

5. پای تا سر بیم و امیدم که طور عشق را

6. غایت نومیدی و امیدواری گفته‌اند

7. پیش من هست احتراز از چشم و دل از غیر دوست

8. آنچه اهل تقویش پرهیزکاری گفته‌اند

9. راست شد دل با رضای یار و ، رست از هجر و وصل

10. آری آری راستی و رستگاری گفته‌اند

11. من مرید عشق گر ارشاد آن شد حاصلم

12. آن صفت کش نام موت اختیاری گفته‌اند

13. زیستن فرعست وحشی ، اصل پاس دوستیست

14. جان و سر سهلست اول حفظ یاری گفته‌اند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* هر کو عمل نکرد و عنایت امید داشت
* دانه نکاشت ابله و دخل انتظار کرد
شعر کامل
سعدی
* منکه چون سرو از جهان یکباره آزاد آمدم
* دامنم چون نرگس ار پر زر نباشد گومباش
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* خرقه زهد مرا آب خرابات ببرد
* خانه عقل مرا آتش میخانه بسوخت
شعر کامل
حافظ