غزل شمارهٔ 321
1. در بزم وصل اگر چه همین در میان منم
2. چون نیک بنگری ز همه بر کران منم
3. رنگی ز گل ندارم و بویی ز یاسمن
4. آری کلیددار در بوستان منم
5. خار وخس زیاده بر آتش نهاد نیست
6. گر بوستان حسن ترا باغبان منم
7. معلوم مهربانی اهل هوس که چیست
8. بشنو سخن که عاشقم و مهربان منم
9. ای گل اگر به گفتهٔ وحشی عمل کنی
10. سد ساله نو بهار خزان را ضمان منم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده