وحشی بافقی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6

1. من آن مرغم که افکندم به دام صد بلا خود را

2. به یک پرواز بی هنگام کردم مبتلا خود را

3. نه دستی داشتم بر سر، نه پایی داشتم در گل

4. به دست خویش کردم اینچنین بی دست و پا خود را

5. چنان از طرح وضع ناپسند خود گریزانم

6. که گر دستم دهد از خویش هم سازم جدا خود را

7. گر این وضع است می‌ترسم که با چندین وفاداری

8. شود لازم که پیشت وانمایم بیوفا خود را

9. چو از اظهار عشقم خویش را بیگانه می‌داری

10. نمی‌بایست کرد اول به این حرف آشنا خود را

11. ببین وحشی که در خوناب حسرت ماند پا در گل

12. کسی کو بگذراندی تشنه از آب بقا خود را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون پیاله دلم از توبه که کردم بشکست
* همچو لاله جگرم بی می و خمخانه بسوخت
شعر کامل
حافظ
* هر آن که راز دو عالم ز خط ساغر خواند
* رموز جام جم از نقش خاک ره دانست
شعر کامل
حافظ
* مخند ای نوجوان زنهار بر موی سفید ما
* که این برف پریشان سیر بر هر بام می بارد
شعر کامل
صائب تبریزی