لینک اشتراک گذاری
کپی شد
ابوسعید ابوالخیر_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 91 : راه تو بهر روش که پویند خوشست
رباعی شمارهٔ 92 : دل رفت بر کسیکه سیماش خوشست
رباعی شمارهٔ 93 : دل بر سر عهد استوار خویشست
رباعی شمارهٔ 94 : بر شکل بتان رهزن عشاق حقست
رباعی شمارهٔ 95 : گریم زغم تو زار و گویی زرقست
رباعی شمارهٔ 96 : گنجم چو گهر در دل گنجینه شکست
رباعی شمارهٔ 97 : آنشب که مر از وصلت ای مه رنگست
رباعی شمارهٔ 98 : دور از تو فضای دهر بر من تنگست
رباعی شمارهٔ 99 : کردیم هر آن حیله که عقل آن دانست
رباعی شمارهٔ 100 : نردیست جهان که بردنش باختنست
رباعی شمارهٔ 101 : آواز در آمد بنگر یار منست
رباعی شمارهٔ 102 : تا مهر ابوتراب دمساز منست
رباعی شمارهٔ 103 : عشق تو بلای دل درویش منست
رباعی شمارهٔ 104 : از گل طبقی نهاده کین روی منست
رباعی شمارهٔ 105 : آنرا که فنا شیوه و فقر آیینست
رباعی شمارهٔ 106 : دنیا به مثل چو کوزهٔ زرین است
رباعی شمارهٔ 107 : دردیکه ز من جان بستاند اینست
رباعی شمارهٔ 108 : ایزد که جهان به قبضهٔ قدرت اوست
رباعی شمارهٔ 109 : چشمی دارم همه پر از دیدن دوست
رباعی شمارهٔ 110 : دنیا به جوی وفا ندارد ای دوست
رباعی شمارهٔ 111 : شب آمد و باز رفتم اندر غم دوست
رباعی شمارهٔ 112 : عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست
رباعی شمارهٔ 113 : غازی بره شهادت اندر تک و پوست
رباعی شمارهٔ 114 : هر چند که آدمی ملک سیرت و خوست
رباعی شمارهٔ 115 : آنرا که حلال زادگی عادت و خوست
رباعی شمارهٔ 116 : عالم به خروش لااله الا هوست
رباعی شمارهٔ 117 : عنبر زلفی که ماه در چنبر اوست
رباعی شمارهٔ 118 : عقرب سر زلف یار و مه پیکر اوست
رباعی شمارهٔ 119 : زان میخوردم که روح پیمانهٔ اوست
رباعی شمارهٔ 120 : آن مه که وفا و حسن سرمایهٔ اوست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به باده دست میالای کان همه خون است
* که قطره قطره چکیده ست از دل انگور
شعر کامل
ظهیر فاریابی
* در بهشت عافیت افتادم از بی حاصلی
* شد حصاری بی بری از سنگ طفلان بید را
شعر کامل
صائب تبریزی
* آدمیت حسن گندم گون پسندیدن بود
* هر که باشد این مذاقش در حساب آدمی است
شعر کامل
صائب تبریزی