امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1210

1. گل ز بیم باد زیر پرده می دارد چراغ

2. آری، آری، باد را طاقت نمی آرد چراغ

3. هر شبی پروین که عکس خویش در آب افگند

4. آسمان گویی میان آب می کارد چراغ

5. برگ می ریزد ز گل، دانم خزان خواهد رسید

6. میهمان آید به خانه چون که گل بارد چراغ

7. چون در افتد برق در ابر سیه نظاره کن

8. ابر را شب داند و آن را چه پندارد چراغ

9. ابرها تیره ست نگذارم می روشن ز کف

10. کس به تاریکی روان از دست نگذارد چراغ

11. بی چراغی می جهان بر دیده خسرو شب است

12. ساقی خورشید رویی کو که بسپارد چراغ؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* با جام و قدح عزم چمن کرد چو نرگس
* هر کس که درین روز سیم و زری داشت
شعر کامل
هلالی جغتایی
* خویش من آنست که از عشق زاد
* خوشتر از این خویش و تباریم نیست
شعر کامل
مولوی
* ز بس که گشته ام از فکر آن میان باریک
* زشرم مردم باریک بین نهان شده ام
شعر کامل
جامی