لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 214

1. چو طوطی خط او پر بر آورد

2. جهان حسن در زیر پر آورد

3. به خوش رنگی رخش عالم برافروخت

4. ز سرسبزی خطش رنگی بر آورد

5. لب چون لعلش از چشمم گهر ریخت

6. بر چون سیمش از رویم زر آورد

7. گل از شرم رخ او خشک لب گشت

8. ز خشکی ای عجب دامن تر آورد

9. دهان تنگ او یارب چه چشمه است

10. که از خنده به دریا گوهر آورد

11. سر زلفش شکار دلبری را

12. هزاران حلقه در یکدیگر آورد

13. فلک زان چنبری آمد که زلفش

14. فلک را نیز سر در چنبر آورد

15. فلک در پای او چون گوی می‌گشت

16. چو چوگانش به خدمت بر سر آورد

17. چو شد عطار لالای در او

18. ز زلفش خادمی را عنبر آورد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دل یکرنگ در غمخانه دنیا نمی باشد
* درین بستان گلی غیر از گل رعنا نمی باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* تا طبیعت زعفران را رنگ اعدای تو دید
* مایهٔ شادی جدا کرد از مزاج زعفران
شعر کامل
سنایی
* شکر خوشست ولیکن حلاوتش تو ندانی
* من این معامله دانم که طعم صبر چشیدم
شعر کامل
سعدی