لینک اشتراک گذاری
کپی شد
بابا افضل کاشانی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 31 : هر نفس که او درد ز درمان دانست
رباعی شمارهٔ 32 : بر سیر اگر نهاده ای دل، ای دوست
رباعی شمارهٔ 33 : سمع و بصر و زبان و دستم، همه اوست
رباعی شمارهٔ 34 : راه ازل و ابد، زبان و سرِ توست
رباعی شمارهٔ 35 : گر تخم برومند نشد، کشتۀ توست
رباعی شمارهٔ 36 : در هر برزن که بنگرم آشوبی ست
رباعی شمارهٔ 37 : چندین غم مال و حسرت دنیا چیست
رباعی شمارهٔ 38 : من من نی ام، آن کس که منم، گوی که کیست؟
رباعی شمارهٔ 39 : گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی ست
رباعی شمارهٔ 40 : عشق تو ز هر بی خبری خالی نیست
رباعی شمارهٔ 41 : احداث زمانه را چو پایانی نیست
رباعی شمارهٔ 42 : آن کس که درون سینه را دل پنداشت
رباعی شمارهٔ 43 : ای در طلب آن که لقا خواهی یافت
رباعی شمارهٔ 44 : راهی ست دراز و دور، می باید رفت
رباعی شمارهٔ 45 : آرام منا، کجاست آرامگه ات
رباعی شمارهٔ 46 : بر خود چه نهی رنج در این جای سه پنج
رباعی شمارهٔ 47 : هستی تو سزای این و صد چندین رنج
رباعی شمارهٔ 48 : ای کرده فریبنده جهانت گستاخ
رباعی شمارهٔ 49 : عمر تو اگر افزون شود از پانصد
رباعی شمارهٔ 50 : چون درد توام در این دل ریش افتاد
رباعی شمارهٔ 51 : دل نعره زنان ملک جهان می طلبد
رباعی شمارهٔ 52 : غم با لطف تو شادمانی گردد
رباعی شمارهٔ 53 : عشق تو مرا زندۀ جاویدان کرد
رباعی شمارهٔ 54 : در عشق تو جان بوالهوس می میرد
رباعی شمارهٔ 55 : یاد تو کنم دلم چنان برخیزد
رباعی شمارهٔ 56 : چندان برو این ره که دویی برخیزد
رباعی شمارهٔ 57 : دنیا مطلب تا همه دین ات باشد
رباعی شمارهٔ 58 : از شبنم عشق خاک آدم گل شد
رباعی شمارهٔ 59 : تا داروی او درد مرا درمان شد
رباعی شمارهٔ 60 : صاحب نظران که آینۀ یک دگراند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* همای گو مفکن سایه شرف هرگز
* در آن دیار که طوطی کم از زغن باشد
شعر کامل
حافظ
* ستم از غمزه میاموز که در مذهب عشق
* هر عمل اجری و هر کرده جزایی دارد
شعر کامل
حافظ
* یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود
* و از لب ساقی شرابم در مذاق افتاده بود
شعر کامل
حافظ