لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اقبال لاهوریارمغان حجاز
شمارهٔ 271-شتر را بچه او گفت در دشت : شتر را بچه او گفت در دشت
شمارهٔ 272-پریدن از سر بامی به بامی : پریدن از سر بامی به بامی
شمارهٔ 273-نگر خود را بچشم محرمانه : نگر خود را بچشم محرمانه
شمارهٔ 274-نهنگی بچه خود را چه خوش گفت : نهنگی بچه خود را چه خوش گفت
شمارهٔ 275-تو در دریا نئی او در بر تست : تو در دریا نئی او در بر تست
شمارهٔ 276-نه از ساقی نه از پیمانه گفتم : نه از ساقی نه از پیمانه گفتم
شمارهٔ 277-بخود باز او دامان دلی گیر : بخود باز او دامان دلی گیر
شمارهٔ 278-حرم جز قبله قلب و نظر نیست : حرم جز قبله قلب و نظر نیست
شمارهٔ 279-حضور عالم انسانی : دمیت احترام دمی
شمارهٔ 280-بیا ساقی بیارن کهنه می را : بیا ساقی بیارن کهنه می را
شمارهٔ 281-یکی از حجرهٔ خلوت برونی : یکی از حجرهٔ خلوت برونی
شمارهٔ 282-زمانه فتنه ها ورد و بگذشت : زمانه فتنه هاورد و بگذشت
شمارهٔ 283-بسا کس اندوه فردا کشیدند : بسا کس اندوه فردا کشیدند
شمارهٔ 284-چو بلبل نالهٔ زاری نداری : چو بلبل نالهٔ زاری نداری
شمارهٔ 285-بیا بر خویش پیچیدن بیاموز : بیا بر خویش پیچیدن بیاموز
شمارهٔ 286-گله از سختی ایام بگذار : گله از سختی ایام بگذار
شمارهٔ 287-کبوتر بچه خود را چه خوش گفت : کبوتر بچه خود را چه خوش گفت
شمارهٔ 288-فتادی از مقام کبریائی : فتادی از مقام کبریائی
شمارهٔ 289-خوشا روزی که خود را باز گیری : خوشا روزی که خود را باز گیری
شمارهٔ 290-تو هم مثل من از خود در حجابی : تو هم مثل من از خود در حجابی
شمارهٔ 291-چه خوش گفت اشتری با کره خویش : چه خوش گفت اشتری با کره خویش
شمارهٔ 292-مرا یاد است از دانای افرنگ : مرا یاد است از دانای افرنگ
شمارهٔ 293-الا ای کشته نامحرمی چند : الا ای کشته نامحرمی چند
شمارهٔ 294-دجود است اینکه بینی یا نمود است : دجود است اینکه بینی یا نمود است
شمارهٔ 295-به ضرب تیشه بشکن بیستون را : به ضرب تیشه بشکن بیستون را
شمارهٔ 296-منه از کف چراغ رزو را : منه از کف چراغرزو را
شمارهٔ 297-دل دریا سکون بیگانه از تست : دل دریا سکون بیگانه از تست
شمارهٔ 298-دو گیتی را بخود باید کشیدن : دو گیتی را بخود باید کشیدن
شمارهٔ 299-به ما ای لاله خود را وانمودی : به ما ای لاله خود را وانمودی
شمارهٔ 300-نگرید مرد از رنج و غم و درد : نگرید مرد از رنج و غم و درد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آخر به چه گویم هست از خود خبرم چون نیست
* وز بهر چه گویم نیست با وی نظرم چون هست
شعر کامل
حافظ
* سوسنی با صد زبان گر حال من با او بگفت
* تو چو نرگس بی‌زبان از چشم اسراری بگو
شعر کامل
مولوی
* تا ترکش افلاک پر از تیر شهاب است
* ما بی سر و پایان همه نارنج نشانیم
شعر کامل
صائب تبریزی