لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اقبال لاهوریارمغان حجاز
شمارهٔ 91-بدست می کشان خالی ایاغ است : بدست می کشان خالی ایاغ است
شمارهٔ 92-سبوی خانقاهان خالی از می : سبوی خانقاهان خالی از می
شمارهٔ 93-مسلمانم غریب هر دیارم : مسلمانم غریب هر دیارم
شمارهٔ 94-به آن بالی که بخشیدی ، پریدم : به آن بالی که بخشیدی ، پریدم
شمارهٔ 95-شبی پیش خدا بگریستم زار : شبی پیش خدا بگریستم زار
شمارهٔ 96-نگویم از فرو فالی که بگذشت : نگویم از فرو فالی که بگذشت
شمارهٔ 97-نگهبان حرم معمار دیر است : نگهبان حرم معمار دیر است
شمارهٔ 98-ز سوز این فقیر ره نشینی : ز سوز این فقیر ره نشینی
شمارهٔ 99-گهی افتم گهی مستانه خیزم : گهی افتم گهی مستانه خیزم
شمارهٔ 100-مرا تنهائی و آه و فغان به : مرا تنهائی و آه و فغان به
شمارهٔ 101-پریدم در فضای دلپذیرش : پریدم در فضای دلپذیرش
شمارهٔ 102-به آن رازی که گفتم پی نبردند : به آن رازی که گفتم پی نبردند
شمارهٔ 103-نه شعر است اینکه بر وی دل نهادم : نه شعر است اینکه بر وی دل نهادم
شمارهٔ 104-تو گفتی از حیات جاودان گوی : تو گفتی از حیات جاودان گوی
شمارهٔ 105-رخم از درد پنهان زعفرانی : رخم از درد پنهان زعفرانی
شمارهٔ 106-زبان ما غریبان از نگاهیست : زبان ما غریبان از نگاهیست
شمارهٔ 107-خودی دادم ز خود نامحرمی را : خودی دادم ز خود نامحرمی را
شمارهٔ 108-درون ما بجز دود نفس نیست : درون ما بجز دود نفس نیست
شمارهٔ 109-غریبی دردمندی نی نوازی : غریبی دردمندی نی نوازی
شمارهٔ 110-نم و رنگ از دم بادی نجویم : نم و رنگ از دم بادی نجویم
شمارهٔ 111-در آن دریا که او را ساحلی نیست : در آن دریا که او را ساحلی نیست
شمارهٔ 112-مران از در که مشتاق حضوریم : مران از در که مشتاق حضوریم
شمارهٔ 113-به افرنگی بتان دل باختم من : به افرنگی بتان دل باختم من
شمارهٔ 114-می از میخانهٔ مغرب چشیدم : می از میخانهٔ مغرب چشیدم
شمارهٔ 115-فقیرم از تو خواهم هر چه خواهم : فقیرم از تو خواهم هر چه خواهم
شمارهٔ 116-نه با ملا نه با صوفی نشینم : نه با ملا نه با صوفی نشینم
شمارهٔ 117-دل ملا گرفتار غمی نیست : دل ملا گرفتار غمی نیست
شمارهٔ 118-سر منبر کلامش نیشدار است : سر منبر کلامش نیشدار است
شمارهٔ 119-دل صاحبدلان او برد یا من؟ : دل صاحبدلان او برد یا من؟
شمارهٔ 120-غریبم در میان محفل خویش : غریبم در میان محفل خویش

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چشمم از آینه داران خط و خالش گشت
* لبم از بوسه ربایان بر و دوشش باد
شعر کامل
حافظ
* دلا چندم بریزی خون ز دیده شرم دار آخر
* تو نیز ای دیده خوابی کن مراد دل بر آر آخر
شعر کامل
حافظ
* ازنشاط اهل دل ظاهرپرستان غافلند
* پسته دایم در میان پوست خندان می شود
شعر کامل
صائب تبریزی