شمارهٔ 229-بیار باده که گردون بکام ما گردید
1. بیار باده که گردون بکام ما گردید
2. مثال غنچه نواها ز شاخسار دمید
3. خورم بیاد تنک نوشی امام حرم
4. که جز به صحبت یاران رازدان نچشید
5. فزون قبیلهٔ آن پخته کار باد که گفت
6. چراغ راه حیات است جلوهٔ امید
7. نوا ز حوصلهٔ دوستان بلند تر است
8. غزل سرا شدم آنجا که هیچکس نشنید
9. عیار معرفت مشتری است جنس سخن
10. خوشم از آنکه متاع مرا کسی نخرید
11. ز شعر دلکش اقبال میتوان در یافت
12. که درس فلسفه میداد و عاشقی ورزید
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده