لینک اشتراک گذاری
کپی شد
هاتف اصفهانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 29

1. بتان نخست چو در دلبری میان بستند

2. میان بکشتن یاران مهربان بستند

3. دعا اثر نکند کز درم تو چون راندی

4. به روی من همه درهای آسمان بستند

5. مگر میان بتان روی آن صنم دیدند

6. که اهل صومعه زنار بر میان بستند

7. به آشیانه نبستند عندلیبان دل

8. اگر دو روز در این گلشن آشیان بستند

9. فغان که مدعیان از جفا برون کردند

10. مرا ز شهر تو و راه کاروان بستند

11. رساند کار به جایی جفای گل چینان

12. که در معاینه بر روی باغبان بستند

13. جفاکشان سخنان با تو داشتند ولی

14. چو هاتف از ادب عاشقی زبان بستند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* و گر شمشیر برگیری سپر پیشت بیندازم
* که بی شمشیر خود کشتی به ساعدهای سیمینم
شعر کامل
سعدی
* عمر نبود آن چه غافل از تو نشستم
* باقی عمر ایستاده‌ام به غرامت
شعر کامل
سعدی
* نه چمن شکوفه‌ای رست چو روی دلستانت
* نه صبا صنوبری یافت چو قامت بلندت
شعر کامل
سعدی